maandag 28 juni 2010

Lyme behandeling

Alleen binnen, laat zeggen, een a twee weken, na de infectie beginnen met een a.b. kan succesvol zijn. Maar niet zelden haalt ook dit niets uit en vertraagt men het alleen. Dit is natuurlijk alleen mogelijk als er een rode kring is ontstaan. Anders weet men het niet eens dat er iets heeft plaats gevonden.Of als men een teek waargenomen en verwijdert heeft die besmet bleek. Dit kan men laten testen. (?)

De meeste artsen gaan zelfs nog niet over op een a.b. behandeling als een besmette teek verwijderd is. Verwarring met een ringworm of eczeem uitslag komt regelmatig voor.

Bij een infectie waarbij geen kring te zien is geweest wordt het, onbehandeld, vanzelf een chronische ziekte. Dit is in ongeveer 50% van de besmette insectenbeten het geval. Net als bij de andere oorzaken van besmetting.

Maar heel weinig huisartsen zijn op de hoogte van de lymeverschijnselen en als ze dus al op de hoogte zijn, laten ze het testen in het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Meestal met negatief resultaat. Dus kan die arts er verder ook niets mee en is het een aflopende zaak met je. Zie “de behandeling”.

Als een arts al op de hoogte is van de verschijnselen en een test bevestigd dit dan wordt de patiënt soms doorgestuurd naar een neuroloog. Nu is lyme een ontsteking; veroorzaakt door een bacterie. Dus zou je een patiënt naar een infectie deskundige of bacterioloog moeten sturen maar niet naar een neuroloog.
Maar tot nu toe stuurt men rustig alle patiënten met lyme verschijnselen door naar een neuroloog.

Om een idee te krijgen van de situatie onder artsen betreffende lyme kan de volgende brief van de ene medicus naar de ander over deze ziekte als een duidelijk beeld vormen.

EEN BRIEF VAN DE ENE MICROBIOLOOG AAN DE ANDERE IN EEN POGING OM TOT EENDUIDIGE INTERPRETATIE-UITSPRAAK TE KOMEN.

Meestal gaat het zo: ons lab krijgt patiëntenmateriaal toegestuurd met de vraag om een diagnostische
uitspraak. Wij doen iets technisch met dat materiaal, zodat we die uitspraak ook inderdaad kunnendoen en iedereen is blij.
Bij de tekenbeetziekte borreliose ligt het wat moeilijker. We krijgen materiaal voor Borreliaserologieen die doen we ook. Maar we weten dat goede Borreliaserologie niet bestaat. Je kunt kiezen tussen aspecifiek (de ELISA die als screening wordt gebruikt) en ongevoelig (de blot voor de bevestiging),
maar een gevoelige en specifieke test voor antistoffen tegen Borrelia bestaat niet, laat staan een serologische test voor de ziekte zelf. Dat wringt: we zijn allemaal dit vak ingestapt met de droom om technische dingen te doen die tot diagnoses leiden en die droom willen we graag heel houden. We willen er wat mee, met die Borrelia.
De eerste weg die zich aandient is de ietwat oneervolle weg van de verschrikkelijke vereenvoudiging. Omdat we opzien tegen de werkbelasting (zeggen we) en de onzekerheid (in ons hart) schroeven we de grenswaarde van de ELISA zo ver op dat bijna alles wat nu nog positief is door de blot wordt
bevestigd. We weten zeker dat we op die manier patiënten zullen missen, maar dat nemen we omwille van de praktische haalbaarheid voor lief. Het lijkt eerlijker om door te ploeteren met de beschikbare middelen en van geval tot geval op basis van beschikbare klinische en laboratorium-gegevens zo goed mogelijk tot een uitspraak te komen,
maar ook deze strategie is niet zonder problemen. Zo goed mogelijk is in de praktijk nog steeds vaak niet zo best en dat willen we niet waar hebben. De theorie biedt uitkomst: talloos zijn de prachtige termen en begrippen. Kilodalton, reactiematrix, T-helper-2-cellen en als klap op de vuurpijl polyclonale B-celstimulatie. Als we onze teksten daarmee optuigen lijkt het tenminste nog wat. Zo overtuigen we misschien nog iemand van onze deskundigheid.
De Britse psychiater Anthony Storr schrijft in zijn boek over goeroes, dat heel toepasselijk Lemen Voeten heet, hoe de beroemde Gurdjieff pas goeroe werd na een succesvolle carrière als oplichter. Op een bepaald niveau, schrijft hij, moet een oplichter, en een goeroe helemaal, in zijn eigen verhalen geloven om succes te hebben. Zo worden de grenzen tussen gewone mensen, oplichters, goeroes en
gekken onplezierig vaag.
De microbioloog die graag in zichzelf wil geloven en zich dan styleert tot deskundige op het gebied
van Borreliaserologie, tot borreliater, stapt in hetzelfde schuitje.


Stelling:
Volgens de officiële gegevens en statistieken zou lyme niet veel voorkomen in Nederland en vaak spontaan verdwijnen.



Antwoord:
Omdat de testen niet goed zijn wordt lyme dus niet veel aangetoond. Als de patiënten dan jarenlang steeds maar achteruit gaan, begeeft uiteindelijk een orgaan of functie het. Daar is dan wel een naam voor. In het geval dat lyme was vastgesteld is die dus “verdwenen” of het was een “misdiagnose” en heet het nu; Alzheimer, Parkinson., MS, ME, A.L.S., etc etc. Of als het, zoals gewoonlijk, NIET was vastgesteld en het ook de bovengenoemde ziekten worden na jaren, komt de patiënt ook nooit voor op de lyme statistiek.

Dan heb je nog de lyme- patiënten die wegens de mentale verschijnselen, in het begin van de ziekte, via een psychiater in een inrichting belanden en dus ook niet voorkomen op de lijst van lyme patiënten. En dat percentage zou best wel eens 50 kunnen zijn.

Gevolg: Lyme komt zelden voor en geneest vaak spontaan. En..... er is geen “lyme probleem”.

Dat er duizenden en misschien wel 10.000 of 20.000 mensen per jaar aan deze infectie ziekten overlijden, na vele en vele jaren ernstige ellende, komt zo nooit boven tafel. Op deze manier is verder onderzoek en aandacht dan ook niet nodig.

Uit een bevolkingsonderzoek in China bleek onlangs dat 11.9% besmet was met de Borrelia bacterie. Als ook daar de testmethoden hetzelfde zijn, kom je dus al snel veel hoger uit dat besmet is.

Daarom heeft de natuurgeneeskunde-vereniging, NWP, onlangs besloten om ALLE nieuwe patiënten die zich, voor wat dan ook aanmelden, voor een behandeling eerst te testen op een Borrelia infectie.

Uit de leden vergadering van lyme patiënten

Uit een ledenraadpleging van de vereniging blijkt dat 57 procent meent onvoldoende tot slecht behandeld te zijn door de huisarts. Als patiënten van de huisarts niet tijdig een juiste diagnose en behandeling krijgen, kan er volgens Den Ouden een ernstig complex chronisch ziektebeeld ontstaan dat helaas vaak moeilijk behandelbaar is. Veel patiënten hebben naar haar opvatting ook met specialisten geen goede ervaringen. Van de leden van de vereniging heeft 75 procent meer dan twee jaar chronische klachten en vijftig procent meer dan vijf jaar. “Als vereniging worden wij overspoeld met vragen van mensen die van het kastje naar de muur worden gestuurd, die tegenstrijdige berichten krijgen en ten einde raad zijn. Zij voelen zich door huisartsen en specialisten vaak niet serieus genomen. Dat we het over een relatief jong en complex ziektebeeld hebben, mag voor medici geen excuus zijn om zich niet in het ziektebeeld te verdiepen.

A.B. behandeling.

Er zijn maar plm.drie a.b.soorten die wel in het weefsel kunnen doordringen om de daar aanwezige Bact. aan te vallen. Als deze a.b. tenminste niet aangevallen wordt door het eigen afweersysteem. Het heet tenslotte ‘ANTI’- bio (leven) ‘tica’. Deze a.b. moet dan in combinatie met een a.b. gebruikt worden die de Borrelia aanvalt die NIET in het weefsel zit. De juiste combinatie moet dan proefsgewijs uitgezocht worden. Pas na 3-4 weken kan men dat pas vaststellen.

Mocht je al de juiste combinatie hebben en het slaat aan, dan krijg je de zgn. Herxheimer reactie. Die wel tot 6 weken of langer kan duren. Er gaan dan meer dan gewoonlijk Borrelia bacteriën dood en komt er dus meer dan gewoonlijk gif vrij. Hierdoor ontstaat dan een toename aan verschijnselen en een verontrustende verergering van de bestaande en mogelijk andere verschijnselen. (De Herxheimer reactie.) Dit wordt dan gezien als een schadelijke bijwerking van de a.b. behandeling en staakt men deze succesvolle behandeling.

De duur van een a.b. behandeling is vastgesteld per stemming. De Nederlandse voorschriften zijn veel te kort en de Amerikaanse behandeling vond men daar te lang en heeft het maar met een maand ingekort. Zo van ; “Je moet niet zeuren het is niet na 9 maanden maar na 8 maanden dat je beter bent. Je bent er nu gewoon vanaf”. “De verschijnselen die je nu nog hebt is het zogenaamde post-lyme-syndroom.”

Er zijn onderzoeksresultaten die goede resultaten laten zien na 2-3 jaar A.B. behandeling.

Dit zijn; of de normale lyme verschijnselen omdat de behandeling niets uitgehaald heeft; of de co-infecties die nog spelen. Ook de “blijvende schade” die aangericht is in het lichaam vallen onder deze noemer.

Bij een zichtbare infectie ( rode kring) wordt twee weken a.b. voorgeschreven. De levenscyclus van de Borrelia is 3-4 weken. Omdat men niet weet in welk levensfase de bacterie het zwakste is om succesvol met a.b. aangepakt te worden kan men dus beter minimaal vier weken aanhouden.

Dus:

Als je al een rode kring krijgt bij een besmetting; wat in 50% van de gevallen gebeurd; en als je dan al een huisarts treft die er meer dan gewoonlijk verstand van heeft; en als je dan al de juiste a.b. behandeling krijgt; (Geen twee maar 4 weken a.b.); Is er een kans op genezing.

In het geval van geen rode kring. (Die andere 50%)
Je de tekenbeet niet eens opmerkt.
Je niet weet wat het is en niet eens naar de dokter gaat. (Meestal)
De besmetting op een van de andere wijze oploopt.
De arts verkeerde diagnose stelt. (Ringworm, eczeem)
Ben je dus de klos.

Zie je hoe groot de kans is dat het fout loopt.

In 2005 melden zich 17.000 mensen bij de dokter met een rode kring en 73.000 met een teken beet. Als je dan ook nog eens in gedachte neemt hoeveel er op de andere manieren besmet kunnen raken, kan je zelf uitrekenen hoeveel er dan een chronische besmetting oplopen per jaar.

Eenmaal chronisch is er, door de onbekendheid van de medici hiermee, maar weinig aan te doen en worden de verschijnselen heel langzaam erger. Dit tot men er wel namen aan kan geven. Zoals de genoemde M.E., M.S., A.L.S., Alzheimer, Parkinson, etc

Dat dit medisch zwart gat een aanzienlijk deel van de verzekeringspremie en de lange wachttijden opeist zal u niet ontgaan zijn, neem ik aan. Hier spreken we, naast het vele menselijke leed, echt over miljarden en miljarden

Steeds meer in opkomst en steeds meer toegepast is de vaststelling via de bioresonantie. De Borrelia bact. heeft, net als al het andere dat leeft, een bepaalde energie uitstraling met zijn eigen kenmerkend karakter. Deze is kennelijk te meten. Dit principe wordt ook gebruikt bij hart - en hersens cardiogrammen.

Als je nu dezelfde golflengte teruggeeft aan het lichaam dan doodt deze die bacterie. ( Je weet wel; als je twee stemvorken naast elkaar houdt en je laat er een trillen dan gaat die ander ook trillen. Nou dat systeem zo’n beetje.)

Ook kan men er de co-infecties mee vinden en bestrijden. De “blijvende schade” wordt er niet zelden ook nog mee genezen.

Bekende apparaten zijn de “Vega-tester”, de “MORI”, Prognoz, en de “Bicom”. Mogelijk zijn er nog meer dus die namen volgen dan nog.

Veel belovend lijkt het Miracle Minaral Supplement (MMS). Dit veroorzaakt een chemische reactie in het lichaam en doodt alle schadelijke elementen in het lichaam door er een bestanddeel van te onttrekken. Hier worden goede resultaten mee bereikt.


Hypocrates; de vader van de geneeskunst, stelde:

“Hij die geneest heeft gelijk.”
Dus niet degene, die zegt dat hij geneest.







Voor meer informatie kan je eens googlen naar:

Bio-resonantie
Ryal Rife
Vegatest
Bicom (Hier kan men ook een adressenlijst vinden.)

Op ‘het net’ kan je ook klikken op
www.miraclemineral.org
www.effectief-behandelen-lyme.nl
www.lymephotos.com
Buhner Protocol
voor behandeling info:


Voor meer info
www.lymevereniging.nl
www.teekcare.nl
www.borreliose.nl
www.lymeneteuropa.org
www.lymenetnederland
www.saag.nl
www.lyme.startpagina.nl

Voor contact met collega’s
www.lymenet.ml/forum

Als ik het zou krijgen nam ik:

Boralym
Bio-resonantie
M.M.S.
Homeopathie

En als ik een kring waarnam zou ik er nog A.B. bij nemen.

Dit om de verschrikking van een chronische ontsteking uit te sluiten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten